Grupa gostiju u jednom restoranu uživala je u muzici orkestra. Iznenada, jedan muzičar počeo je da svira neku poznatu temu. Svi su prepoznali melodiju, ali niko nije mogao da se sjeti naziva pjesme. Pozvali su zato raskošno odjevenog konobara i zamolili ga da otkrije šta svira taj muzičar. Konobar je važno prošetao preko sale, da bi se vratio i trijumfalno rekao: “Violinu!”
Naravoučenije: “Usta imaju, a ne govore; oči imaju, a ne vide.” (Psalam 115:5)